ADHD en overactieve darmen
ADHD-ers hebben overactieve darmen

Dát heb ik net gelezen, wetenschappelijk aangetoond ook nog: ADHD-ers zijn niet overactief, maar ze hebben gewoon last van overactieve darmbacteriën. Natuurlijk zeggen die onderzoekers het niet zo boud, zij gebruiken veel meer woorden en doen er wat moeilijke termen bij, maar het komt er wel op neer.

Die onderzoekers, niet de minste, want afkomstig van onder andere het Radboudumc, zeggen dat er mogelijk een verband is tussen die verhoogde activiteit van bepaalde darmbacteriën en activiteit in de hersenen. Hoe dat kan? Nou, het volgende schijnt het geval te zijn.

Darmen praten met hersenen

Zo zeggen de onderzoekers in hun artikel. Hoe komen ze hier toch op? Ten eerste zeggen ze het volgende: onze hersenen en darmen kunnen elkaar beïnvloeden. De bacteriën in de darmen kunnen dus ook de hersenen beïnvloeden en omgekeerd. Dit is een belangrijk uitgangspunt, want ze hebben dit gebruikt om te verklaren waarom de hersenen van mensen met ADHD minder goed reageren op beloning. Dat komt volgens hen dus door die darmen van mensen met ADHD. Wat hebben ze nou ondekt in hun onderzoek?

Mensen met ADHD hebben meer darmbacteriën

In de darmen van mensen met ADHD zitten méér bacteriën van het soort dat de hersenen minder gevoelig kan maken voor beloning. Dat komt volgens de onderzoekers omdat die darmbacteriën zo druk doen. In feite hebben ze ADHD. En tijdens dat hyperactieve gedoe produceren ze een stof. Die stof kan worden omgezet in de neurotransmitter* dopamine.

Daardoor komt er meer dopamine vrij

En wel in de hersengebieden die te maken hebben met beloning. Er komt zoveel dopamine vrij dat er in die hersengebieden teveel dopamine komt. En bij een teveel aan dopamine worden de hersenen minder gevoelig voor beloning. Tja, hoor ik je denken. Dat kunnen ze nou wel zeggen, maar hoe weten ze dit dan, die onderzoekers?

Onderzoek toont het aan

Ze hebben heel gedegen experimenten uitgevoerd. Zo hebben ze – allemaal heel verantwoord – de poep van mensen mét en mensen zónder ADHD met elkaar vergeleken. En ze hebben een opdracht gegeven aan al die mensen die mee deden aan het onderzoek en voor die opdracht kregen ze een beloning. Voorts hebben ze in de hersenen van al die mensen gekeken, met een hersenscan, om te zien hoe hun hersenen met beloning omgaan.

Niet alleen bleek dat in de darmen van de mensen met ADHD méér van die bacteriën zitten waar ik het hierboven over had, maar bij ADHD-ers was er ook minder activiteit in de beloningsgebieden van hun hersenen.

Vervolgstudie nodig

Natuurlijk zijn ze, zoals het echte onderzoeks betaamt, heel voorzichtig in hun uitspraken. Zo zeggen ze bijvoorbeeld dat het erop LIJKT dat die ‘bacteriële stof’ via het bloed in de hersenen terecht kan komen en dat die daar – na omzetting in dopamine – de hersenenfunctie beïnvloedt. En ze hameren op vervolgstudie in grotere studies om aan te tonen of dit oorzakelijke verband echt bestaat. Dit lijkt me allemaal heel goed om te doen. Zodat er uiteindelijk onomstotelijk bewijs is voor het bestaan van ‘ADHD-darmen’.

Ik beloof hierbij plechtig dat ik dit onderzoek op de voet ga volgen. Al is het alleen maar om mijn darmbacteriën én die van de vele ADHD-ers met mij, enigszins tot bedaren te brengen.

* Een neurotransmitter is een stof die prikkels overbrengt (transmit) tussen de zenuwen (neuronen), een soort van boodschapper dus.

Inmiddels heb ik twee nieuwe blogs gewijd aan dit onderwerp. Eén blog gaat in op nieuwe vragen die ik kreeg naar aanleiding van de blog. Deze vind je hier: Is dopamine juist wel of niet goed voor mensen met adhd? Ik heb vervolgens de onderzoekers een mail gestuurd met mijn vragen. Het antwoord van de onderzoekers op mijn vragen heb ik verwerkt in de volgende blog: Dopamine in balans

Bron:

Radboudumc (2017)

0 0 votes
Artikel waardering
Subscribe
Abonneren op
guest

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments