Vandaag had ik veel last van mijn burn-out
Mijn glazenwasser was zojuist aan de deur om af te rekenen. Ik vind dat altijd een heel gedoe. Ik pakte de – best wel vrolijke – portemonnee die ik speciaal hiervoor heb ingericht. Van vorige keer had ik nog geld openstaan. En van die keer ervoor eveneens. De glazenwasser wachtte geduldig tot ik al het geld had uitgeteld. Ik raakte de draad kwijt, maar de glazenwasser hielp.
Neem de signalen serieus
We telden en hertelden. Nu kwam ik slechts 1 euro 50 te kort, wat de glazenwasser op zijn notitieblaadje noteerde. “Oh dat moet ik ook opschrijven, anders vergeet ik het.” Ik legde hem uit dat ik een burn-out heb. Kordaat zette hij een grote streep door zijn notitie. Hij wenste me sterkte en voor ik erg erin had was hij vertrokken. En ik in tranen. Terwijl er ogenschijnlijk nix aan de hand was.
Emotionaliteit is één van de signalen van een burn-out
De nobele daad van mijn glazenwasser, had iets losgemaakt in me. Ik moest even gaan zitten en liet mijn tranen de vrije loop. Tranen zonder directe aanleiding zijn een signaal dat ik pas op de plaats moet maken. Dit wijst namelijk op emotionaliteit, één van de kenmerken van een burn-out. En er waren nog meer signalen, bleek, toen ik erop ging letten. Ik had bijvoorbeeld enorme hoofdpijn en ik voelde me lusteloos.
Lichamelijke uitputting is een tweede signaal
Toen mijn tranen gedroogd waren, besefte ik dat ik flink mijn grenzen was overgegaan afgelopen week. Terwijl ik ze nog wel bewaakt had. De week is op zich redelijk verlopen, alleen werd ik naarmate de week verstreek steeds vermoeider. In combinatie met die hoofdpijn en lusteloosheid duidt dit op lichamelijke uitputting, een tweede kenmerk van een burn-out.
Dat mijn twee jongsten hebben gejokt, de één over eten – dat bevond zich in de vuilnisbak in plaats van in mijn dochters’ buik – en de andere over de reden waarom ze toch zo laat was – ze had lekkers gekocht in plaats van dat de tram vertraging had – hielp niet. Inmiddels zijn mijn kinderen bij hun vader en kan ik evalueren en bijtanken.
Het derde kenmerk is cognitief functieverlies
Ik merk ik dat ik zit te piekeren en dat ik onrustig ben. Daarbij heb ik moeite met mijn concentratie en geheugen, getuige het glazenwasser-incident. Dit alles hoort bij cognitief functieverlies, een derde kenmerk van een burn-out. Laat ik mezelf eens bekijken.
Mijn spiegel toont gezwollen ogen van het huilen en wallen van vermoeidheid. De geplande activiteiten voor het weekend – geen idee meer welke want mijn hersenen staan op error – ga ik afzeggen. Ik ga beter eerst slapen. Me beter slapen.
