Daarin verdiep ik me momenteel Ik doe een experiment. Hoog in de wolken, terwijl ik onderweg ben naar Istanbul, waarmee een lang gekoesterde wens in vervulling gaat. Ik ben niet alleen. Naast nog zo’n 400 passagiers heb ik een sexy man als reisgezel. Hij kijkt gebiologeerd naar een thriller. Ik concentreer me op mijn experiment. Om een einde te maken aan de thriller waarin ik me bevind. Die van constante pijn in mijn lichaam. Hopelijk is dat binnen enkele dagen geschiedenis en wordt dit vervangen door pijnloosheid. Net zoals Constantinopel geschiedenis is en is vervangen door Istanbul. Ik doe een experiment om van mijn chronische pijn af te komen Het… Lees meer
Lees verderEmotionele verwaarlozing tijdens jeugd verandert hersenen
Mijn kinderen hebben me nodig Net zoals ik mijn ouders nodig had. En mijn ouders hun ouders. Maar ze waren er niet. Niet echt. Ze waren fysiek aanwezig, maar daarmee is zo’n beetje alles gezegd. Zielig he? Voor mij en voor mijn ouders. Want we zijn emotioneel verwaarloosd. En dat op zich is al niet zo best, want ieder kind heeft liefdevolle aandacht nodig van zijn – liefst beide – ouders. Maar het is allemaal nog schadelijker dan ik in eerste instantie dacht. Of, laat ik het anders formuleren. Ik heb eindelijk door hoe het komt dat ik me vaak zo ontheemd heb gevoeld en bij tijd en wijle nog… Lees meer
Lees verder