Er is ruimtegebrek in mijn hoofd
Mijn AD(H)D-hersenen zijn te klein. Gisteren had ik pleinwacht op de school van mijn jongste. Ik was weer eens te laat. Althans, dat dacht ik. Ik voelde echter nattigheid toen de conciërge me wat waterig aankeek. Hij keek op zijn prachtige overblijfschema en zag dat ik niet te laat was, maar te vroeg. Veels te vroeg, een week om precies te zijn. Dit is slechts één voorbeeld van de vele situaties waarin ik wat chaotisch ben terwijl ik juist zo hard probeer orde en structuur aan te brengen in mijn leven. Maar ik weet NU waardoor het komt. Het komt doordat mijn hersenen te klein zijn. Dat lees ik nét. Mensen zoals ik, met ADD of ADHD, hebben kleinere hersenen dan andere mensen. Niet alleen hebben wij een gedachtestroom die de HELE DAG doorgaat, maar we hebben ook nog eens kleinere hersenen en dus minder ruimte voor onze gedachten dan andere mensen. We hebben dubbelpech, want wij zouden juist GROTERE hersenen moeten hebben om al die gedachten een beetje te kunnen stroomlijnen. Het is wetenschappelijk bewezen allemaal. In een internationaal onderzoek dus het kan niet aan de hersenen van de Nederlanders liggen.
Het gaat om vijf gebieden in de hersenen
Ik heb een leuk plaatje op de kop getikt waar ze allemaal instaan. Het gaat om de hippocampus, de amygdala en drie onderdelen van de basale ganglia. De basale ganglia bemoeien zich met beloning, de amygdala regelen de emoties en de hippocampus is verantwoordelijk voor het geheugen en de ruimtelijke oriëntatie. Ik vrees dat de laatste bij mij héél erg veel kleiner is dan bij andere mensen. Want vraag mij de weg, en ik leid je verkeerd. Oh, de verschillen zijn klein staat in het onderzoek, maar toch, ze zijn er. Misschien houdt nu eindelijk het gezever op dat ADHD iets is wat mensen zich in hun hoofd halen. Ze hálen het namelijk niet in hun hoofd, ze HEBBEN het in hun hoofd: hersenen die wat kleiner zijn.
Ook bij depressie zijn de hersenen kleiner
Schrijven de onderzoekers. Ik ben een echte pechvogel, want ik heb ADD én een depressie. Mijn hersenen zijn zo’n beetje verschrompeld vermoed ik*. Om depri van te worden. Om de pret nog wat verder te drukken, schets het onderzoek wel dit rampenscenario, maar gaat het helaas niet in op hoe ik mijn hersenen groter kan maken. Dat zou namelijk heel wat ongemakken bij me wegnemen. Misschien kan een briljant iemand met veel kennis van zaken op dit gebied een externe harde schijf ontwikkelen voor mensen zoals ik. Waarop dan automatisch mijn teveel aan gedachten wordt opgeslagen. Zodat ik altijd weet wanneer ik waar moet zijn en wat ik daar moet doen. Tot die tijd doe ik het maar handmatig. Met de duizend en één lijstjes op mijn telefoon. Als ik ze op tijd kan vinden dan.
Bron:
The Lancet Psychiatry (2017)
Noot:
* Ik heb ook een blog geschreven over hoe emotionele verwaarlozing tijdens de jeugd de hersenen verandert waardoor je meer kans hebt op het ontwikkelen van een depressie. Je vindt hem hier.
Geweldige en leerzame blog!
Bedankt Maaike. Dáár doe ik het voor!
Herkenbaar. Alleen niet te bevatten dat je hersenen letterlijk kleiner zijn dat geeft dan wel een hopeloos gevoel.
Ja dat is echt een domper inderdaad. Gelukkig hebben we ook mooie dingen, of die eveneens door de omvang van onze hersenen komen weet ik niet. Wellicht herken je iets uit de mooie dingen die ik deze blog heb beschreven: https://www.zaraslife.com/de-wondere-wereld-van-adhd/