Laat je inspireren door de natuur
Tijdens één van mijn vele wandelingen afgelopen weken – ik ga steeds ff ertussenuit anders vlieg ik tegen het plafond – ontmoette ik een moeder. Met wel liefst 16 (!) kinderen. Zij moet het echt zwaar hebben, dacht ik, terwijl ik toekeek hoe haar kinderen alle kanten opschoten. Pijlsnel, zoals alleen eendjes dat kunnen.
Okay, okay, ze is dan toevallig een eend en in die hoedanigheid is zij het misschien wel gewend om de godganse dag omringd te zijn door haar kinderen én om te leven met de angst dat één van hen iets overkomt. Maar toch, misschien kunnen we iets van haar leren. Want hoe doe je dat, omgaan met angst en overprikkeling? Zeker in dit bizarre Coronatijdperk kan het helpen om tools in handen te hebben hiervoor. Ik heb ze in ieder geval nog niet en ga deze blog benutten om een soort spiekbriefje te maken dat ik kan gebruiken als ik me weer eens overprikkeld of angstig voel. Laten we teruggaan naar mevrouw Eend. Wat ik als eerste leer uit haar gedrag is het volgende.
Kom in beweging
Statig en bedaard zwemt moedereend tussen haar kuikens. Dat haar schare op meters afstand van haar zwemt, lijkt haar niet te deren. Zij geeft de richting aan en haar pulletjes volgen. Ook al duurt het soms even voor ze in haar buurt zijn. Gezeventienen komen ze uiteindelijk in beweging.
Bewegen op zich kan al rust brengen in je hoofd en als je daarnaast nog ergens naartoe beweegt, in letterlijke zin, geeft dat voldoening. Zo ervaar ik dat zelf althans. Elke keer als ik een rondje heb gelopen, van zeg 2,5 kilometer, voelen mijn gedachten een stuk lichter dan voorafgaand aan mijn korte wandeling. Hetgeen me tevens opvalt aan deze stoere eendenmoeder is haar levenshouding.
Accepteer
De hele tijd als het grut van moederlief allerlei halsbrekende toeren uithaalt, kijkt ze niet op of om. Kalmpjes laat ze zich door het water glijden. En dat vind ik bewonderingswaardig wijs van deze dame. Want het alternatief zou zijn dat ze de hele tijd als een kip zonder kop achter haar kuikens aanzit, hoe onrustig is dat? En het zou waarschijnlijk niets veranderen aan de situatie. Haar kinderen zouden nog immer alle kanten op dobberen en de kans dat er iets zou gebeuren, is onverminderd aanwezig. Zij kiest daarentegen voor een ontspannen zwemtocht door het water. En een lol dat die koters van haar hebben. Dit brengt me op het volgende punt voor mijn spiekbriefje in tijden van angst en overprikkeling.
Geniet van de mooie dingen
Ik ben niet zo goed in het interpreteren van de gelaatsuitdrukkingen van eenden, maar met een beetje fantasie meen ik toch een glimlach te zien op de eendenbek van mams. En als het niet op háár gezicht is, dan is het wel op die van mij. Het zonnetje schijnt, het is rustig op straat, het water is betoverd door wollige pijtjes die naar voor en achter hoppen. Hoe leuk kun je het hebben? Tot slot bespreek ik op mijn dooie akkertje punt vier van mijn zojuist ontwikkelde spiekbriefje bij angst en overprikkeling.
Onthaast
Het lijkt alsof de wereld langzamer is gaan draaien sinds we met zijn allen thuis zitten en 1,5 meter afstand houden van elkaar. Dat noopt me om minder te doen. Daarbij maak ik het me zo gemakkelijk mogelijk. Deze blog is daarvan een voorbeeld. Hij is namelijk veel korter dan je van me gewend bent. Dit heeft als voordeel voor jou dat je wat tijd overhoudt voor een momentje stilte. Kun je lekker chillen tussen alle drukte, geluidloos starend naar die serene moeder te midden van haar onstuimige kroost*.
Noot:
* Ik heb voor je gemak de eendjes omcirkeld. Op de foto zie je er slechts zeven. Maar geloof me, de dame in kwestie heeft een 16-ling onder haar hoede. De broertjes en zusjes van deze pijltjes zwemmen dus nóg verder af van hun onbekommerde mams.
Nog steeds overprikkeld. Wellicht is dit boek dan iets voor je. Het is geschreven door ervaringsdeskundigen en geeft heldere toelichting op hoe je uit je overprikkeling kunt geraken. Klik hier voor een inkijkexemplaar.
oh ik dacht een mensenmama
bedankt voor je tips! de natuur is zooo helend, ik ontplof als ik binnen blijf zitten met mijn kleutertje, al doen we dat soms een paar tot drie dagen omdat we met de corona zowat moeten…
Dank voor je reactie Bouchra, zeker de natuur geeft rust. Nu ik mijn kinderen de hele dag thuis heb en ik een terugval heb, ga ik soms wel drie keer wandelen, het is het enige wat me nu helpt. Hopelijk jou ook.