Sinds kort gebruik ik positieve affirmaties
In het verleden deed ik dit ook, maar ik was het verleerd. Nu heb ik het weer opgepakt. En het werkt als een trein. Op encyclo staat als betekenis van affirmatie dat het een gedachte is die je door herhaling steeds meer gaat geloven en die zich door herhaling in je leven gaat manifesteren. Het is gebaseerd op het principe dat je hersenen geloven wat ze vaak zien of horen. Het is vrij simpel om affirmaties toe te passen. Ik heb er vijf op mijn laptop geplakt, zodat ik ze elke dag kan zien, zo vaak ik maar wil. Hier, kom maar ff gluren. Ze zijn een beetje beduimeld door dagelijks gebruik maar het gaat om de inhoud.
Dat deze affirmaties op mijn laptop vastgeplakt zitten, heeft als bijkomend voordeel dat mijn kinderen ze ook zien. En omdat ik erboven heb gezet dat het affirmaties zijn, leren ze meteen een deftig woord. Afgelopen week deed ik enkele affirmaties cadeau, aan mijn positieve stabiele vriendin. Een daarvan luidt als volgt:
Ik ben zelf het allerbelangrijkst en daarom ben ik extra lief voor mezelf
Ik vind deze affirmatie zo mooi dat ik hem zelf ook ben gaan gebruiken. Het resultaat is verbluffend. Ik ga je natuurlijk vertellen welk resultaat deze affirmatie tot dusver heeft opgeleverd, maar voordat ik dat kan doen, moet ik je enige achtergrondinformatie geven zodat je het resultaat kunt plaatsen. Die achtergrondinformatie geef ik je via een samenvatting van het gesprek dat ik vanmorgen met mijn psycholoog had. Dan ben je direct op de hoogte van de meest recente gebeurtenissen in mijn leventje en de door mij gepleegde interventies om zo goed mogelijk hiermee om te gaan.
Ik was vanmorgen dus bij mijn psycholoog. Stortte ik weer mijn ellende uit over afgelopen periode. Ik sprak over de haatmail die ik van mijn ex ontving. De mail staat vol met negatieve dingen over mij en hoe ik mijn leven leef. Tevens bevat de mail een aankondiging dat mijn ex in december de kinderen – opnieuw – bij me dumpt, dit keer geen week maar een maand. Ik kan me niet herinneren dat dit in het ouderschapsconvenant vermeld staat. Want dat staat het namelijk niet. Zucht. Ondanks dat ik de betreffende mail naar mijn ‘whatever’-mapje heb verplaatst, heeft hij de neiging te blijven hangen. Ik heb daarom besloten vanaf nu de hatelijkheden te negeren, me niet emotioneel te laten chanteren en me te richten op zaken waarop ik wel enige invloed heb. Zoals mijn gedachten. En mijn huisregels.
In mijn huis heerst rust en respect
Ik vertelde mijn psycholoog over de ijzige houding van mijn oudste dochter jegens mij. Een houding die elke keer dat ze van haar vader terugkomt bij mij ijziger wordt. Een houding die me ertoe heeft doen besluiten haar voor de keuze te stellen: “Of je past je gedrag aan en volgt de huisregels op, of je gaat bij je vader wonen totdat je mijn regels wel kunt opvolgen.” Een heftige keuze, maar noodzakelijk. Desalniettemin heb ik er een steen van in mijn maag.
Mijn huisregels zijn overigens eenvoudig. Het zijn er twee: RUST en RESPECT. Boven onze eettafel hangt een uitgebreidere versie van de huisregels. Vooral de laatste tijd bespreek ik deze vaak met mijn meiden. Hebben we meteen lol. Ik mats je, niet alleen mijn affirmaties, maar ook mijn huisregels krijg je van me, gratis en voor nix.
Ik besteed mijn energie aan de juiste zaken
Tevens vertelde ik mijn psycholoog over de aanpassingen die ik heb gedaan in de zorg voor mijn kinderen. Elke maandag als mijn kinderen weer bij me thuiskomen, ruikt het huis naar een favoriet gerecht van ze: quiche uit de oven. Elke ochtend voer ik het volgende ritueel uit. Hoe moe ik ook ben, ik sta als eerste op en wek de dochter die – na mij – als eerste moet opstaan. Dan zet ik thee voor mezelf en maak ik overheerlijke smoothies voor mijn dochters. Die presenteer ik feestelijk met een rietje. Tussendoor wek ik de dochter die daarna moet opstaan, net zolang totdat ik al mijn dochters heb gehad :-). Om de beurt komen ze naar beneden voor hun lekkernij, die nog gezond is ook, en zitten we samen aan tafel wakker te worden. Intussen let ik erop dat ze hun ontwaak-en-opstaan-activiteiten een beetje spreiden zodat ze zich niet hoeven te haasten en niets vergeten. De aanpassing in het ochtendritueel heeft ertoe geleid dat mijn kinderen (weer) elke morgen ontspannen naar school vertrekken, met gekamde haren, gepoetste tanden én een lunch in hun tas. Heel anders dan de afgelopen tweeënhalfjaar waarin ik ze vanuit mijn bed ‘monitorde’. Stomme burn-out.
En ik vertelde mijn psycholoog dat ik – met behulp van mijn positieve stabiele vriendin – een aanvraag heb gedaan voor ondersteuning vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Dat deze wordt toegekend waardoor ik mijn kinderen nóg meer kan ontlasten, want ze hoeven dan niet meer het huis schoon te maken en niet meer te koken. En ze hoeven niet meer boos te zijn omdat ze zoveel stomme dingen voor me moeten doen.
Ik heb een goede moeder-kind relatie met mijn kinderen
Samengevat komt het erop neer dat ik mijn grenzen aanscherp en dat ik tegelijkertijd meer zorg en liefde biedt aan mijn kinderen. Dat ik me richt op positief fijn moeder-dochter contact. Mijn psycholoog was zichtbaar geroerd. Ze zei me dat de gebeurtenissen makkelijk ertoe kunnen leiden dat ik in een negatieve spiraal beland, maar dat ik de situatie door mijn interventies ombuig naar het positieve. Ze zei ook dat ik in mijn leven weinig liefde van mensen heb mogen ervaren en dat ze hoopt dat ik dit nu wel mag ontvangen. Het moge duidelijk zijn dat mijn waterlanders zich weelderig toonden bij deze woorden. Thuisgekomen was ik extra lief voor mezelf door de allerbeste latte macchiato en fruit-kwark te bereiden, had ik app contact met mijn sexy stoere vent. En viel ik in slaap.
Mijn positieve affirmaties stralen uit op mijn omgeving
Toen ik weer uit mijn powernap ontwaakte, had ik een app, van diezelfde sexy stoere vent. Deze app bevatte geen hatelijkheden. Integendeel. In de app stond dat hij een super-de-luxe 5 sterren resort voor ons heeft geboekt. Voor twee nachten, in de herfstvakantie, gaan we samen chillen. Hoe lief is dit.
En hoe krachtig werken affirmaties, in een héél korte lijn: ik affirmeer dat ik extra lief ben voor mezelf, mijn psycholoog bevestigt dat ik liefde verdien en hoppa, ik heb het vooruitzicht op super-de-luxe ontspanning. Met een super-bijzondere man. Want ik doe ertoe.
Het boek ‘Je kunt je leven helen’ van Louise Hay las ik in mijn jong volwassenheid. Ik heb veel baat erbij gehad om de affirmaties die ze voorstelt zelf toe te passen. Hoe vaak denken we wel niet iets negatiefs over onszelf? Door er een positieve gedachte tegenover te stellen en dit elke dag te herhalen, ontstaat een tegenwicht. Ik kwam hierdoor weer in mijn kracht. Mooi en behulpzaam vond ik de lijst achterin het boek met ziektebeelden en gedachten die daaraan ten grondslag kunnen liggen. Klik hier voor een inkijkexemplaar.
