Acceptatie van je chronische aandoening. Wat houdt dat in?

Hoe accepteer je je chronische aandoening?

Vanmorgen had ik het genoegen om te trainen met een inspirerende dame. Mijn sportschool is gewoon open, corona of niet. We trainen In tweetallen. Buiten of in de parkeergarage waar het koud is. En vochtig. Ik had enorme pijn, echter ik liet me niet kennen*. Niemand die het aan me ziet ten slotte …..

Vorige keer viel mijn sportgenoot tijdens het trainen. Een paar keer. Dat komt omdat ze last heeft van krachtverlies. Eén van de kenmerken van MS (1, 2, 3). Maar ze laat zich niet kennen. Niemand die het aan haar ziet ten slotte …..

Acceptatie is in ieder geval NIET bij de pakken neer zitten

Telkens als mijn sportheldin viel, stond ze weer op. Na afloop van de training hadden we een bijzonder gesprek. En vandaag trainden we sámen. We bikkelden ons door de oefeningen heen, ik met mijn pijn, zij met haar vermoeidheid. Tussendoor stopte ze even. Kort, want ze wilde door. “Ik kan het niet accepteren”, riep ze uit. Erg herkenbaar voor me. Na afloop spraken we opnieuw met elkaar.

Onze conversatie ging erover dat je verschillende fasen doorloopt om tot acceptatie te komen. Het is als het ware een rouwproces waarin je afscheid neemt van de dingen die je niet (meer) kunt.

Aan acceptatie gaat een rouwproces vooraf

“Ik moet accepteren dat ik niet alles kan meedoen”, concludeerde ze. Wederom herkenbaar voor me. En ik dacht: “Als daardoor mijn pijn weggaat, dan ga ik dat ook doen.” Daarna stelde ik mezelf twee vragen.

1. Wat is acceptatie eigenlijk?

2. Wat komt ná de acceptatie?

Zo komt het dat ik me verdiep in acceptatie van mijn chronische pijn. Je kunt tijdens het lezen van deze blog pijn natuurlijk vervangen door elke andere lichamelijke of psychische aandoening of misschien speelt er bij jou iets anders waarvan je last hebt**.

Allereerst een definitie van acceptatie die ik tegen kwam en die beide bovenstaande vragen beantwoordt. Dit wordt een lekker kort blogje dus 😊.

Acceptatie is je huidige situatie erkennen

“Acceptatie wordt vaak verward met berusting. Acceptatie betekent echter niet dat je passief het leven ondergaat. Het betekent slechts dat je onderkent hoe de situatie thans is. Daaruit kan voortkomen dat je in de toekomst gaat proberen om de situatie te veranderen. Voordat je dat kunt doen moet je wel aan jezelf kunnen toegeven hoe de huidige situatie is. Dat is precies wat acceptatie is (4).”

Het gaat dus erom dat ik aan mezelf kan toegeven hoe mijn huidige omstandigheden zijn. Voor mij houdt dit in dat ik erken dat dagelijkse dingen – zoals aankleden, iets oprapen van de vloer, iets pakken uit de kast et cetera – moeizaam gaan en pijn doen. Dat ik daarnaast moet rusten wanneer de pijn ondragelijk wordt. En dat ik bepaalde dingen niet meer kan, waaronder joggen of het uitvoeren van een Jump Squat ***, activiteiten waarvoor ik enkele jaren geleden mijn hand niet omdraaide.

Je hebt het vast niet door, maar het is inmiddels een week later en vanmorgen heb ik me eveneens heerlijk uitgeleefd met mijn sportmaatje. De aanmoedigingen van onze trainer ten spijt, accepteerde ik dat ik niet alles kan meedoen en deed ik het rustiger aan.

Na afloop van onze sportles, gingen we aan de klets. Ik vertelde mijn nieuwverworven sportvriendin over deze blog en peilde of ze het goed vond dat ik haar als rolmodel gebruik. Ja, dat vond ze. Ik deelde een inzicht dat ik onlangs kreeg over acceptatie, namelijk dat het in stapjes gaat.

Acceptatie gaat stapsgewijs

In een geleide meditatie die ik veelvuldig heb beluisterd, kwam aan de orde dat je jezelf bij moeilijke situaties vier vragen kunt stellen. De eerste vraag is: “Kan ik de situatie op dit moment veranderen?” Bij een ontkennend antwoord, is het tweede dat je je kunt afvragen: “Kan ik de situatie accepteren?” Bij wederom een ontkennend antwoord, is de derde vraag die je jezelf kunt stellen: “Kan ik mijn gevoel accepteren?” Je kunt dan denken aan gevoelens als woede, verdriet en angst, maar ook aan gevoelens van frustratie over je omstandigheden. Als je deze vraag tevens met nee beantwoordt, dan is stap vier dat je teruggaat naar je ademhaling. Gewoon rustig ademhalen. Van daaruit kun je stap voor stap terug, beginnend bij het accepteren van je gevoel.

Deze oefening geeft mij ruimte. In feite helpt deze oefening me bij het doorlopen van het rouwproces waarover ik eerder in deze blog sprak. Toen zei mijn sportieve gesprekspartner wijselijk het volgende.

Accepteren is kijken naar wat je wel kunt

Het is belangrijk om je af te vragen: “Wat kan ik nog wel?” “Zo kan zij nog prima tegemoetkomen aan de behoefte van haar dochter om knus tegen elkaar aan en weggedoken onder een warm plaid hun favoriete tv-programma te kijken. En ik kan nog altijd schrijven. Een half uur per keer, maar ook met half uur kom ik dichter bij mijn doel. Ik doe gewoon iets langer erover.

Het punt bij chronische aandoeningen is, dat ze kunnen verergeren. In het geval van mijn rolmodel komt er steeds een nieuwe beperking bij. Zo kan ze nu haar ene been bijna niet meer omhoogtillen waar ze dit voorheen wel kon.

Accepteren doe je steeds opnieuw

Ikzelf had eerst alleen een burn-out. Die heb ik redelijk weten te accepteren. Later is hier de chronische pijn bijgekomen. En ook die pijn ontwikkelt zich. Het gevolg van het verergeren van de klachten is dat je herhaaldelijk een rouwproces beleeft waarna je kunt erkennen dat het er is.

Gisteren kwam mijn zere rug per ongeluk in aanraking met kokend water. Ik had het niet door want ik voelde geen pijn maar een prettige tinteling. Vanmorgen zag ik een brandwond op de plek waar het kokend water met mijn rug in contact was gekomen. Blijkbaar is de huid bij mijn onderrug gevoelloos aan het raken. Daarvan schrik ik en dan denk ik: “Oh nee, niet nog iets erbij.” De acceptatie op dit aspect is nog niet in zicht bij me merk ik :-(.

Toch wil ik het graag accepteren, want ik wil me niet laten weerhouden door de pijn. In mijn ochtendmeditatie hoorde ik iets wat hierbij aansluit****.

Wat je accepteert, kun je makkelijker van je afzetten

Dat vind ik een zinvol advies. Laat ik het eens uitproberen. Okay, ik voel dat ik op het moment van schrijven pijn heb in mijn onderrug. Het gevoel is voortdurend aanwezig. Ik herken, erken en accepteer dat het er is. Nu ga ik verder met schrijven. Over iets anders dat ik heb geleerd in het kader van acceptatie en wel dat je vanuit acceptatie kunt werken aan verandering.

Veranderen is eenvoudiger vanuit acceptatie

Deze quote heb ik vanuit de cursus ‘opvoeden van pittige kinderen’ die ik heb gevolgd. Het komt erop neer dat wanneer je een situatie accepteert zoals deze is, je stopt met je weerstand tegen wat er is. Vanuit de rust die dan ontstaat, kun je bekijken wat je kunt veranderen om de situatie te verbeteren.

Al met al heb ik bevestigd gezien dat je bij acceptatie nog steeds kunt proberen de situatie te veranderen. Dat stemt me positief.

Want ik heb een plan van aanpak gemaakt om van mijn pijn af te komen. Zo beweeg ik rustig, let ik op mijn voeding én mijn houding, doe ik oefeningen voor mijn scoliose, werk ik aan krachtopbouw en onderzoek ik mogelijke emotionele oorzaken van de pijn. Met het laatste ben ik de afgelopen drie nachten zoet geweest. Ik heb het zelfs uitgewerkt in een tabel van twee kantjes, maar ik vermoed dat die je (hoofd)pijn gaat bezorgen. Daarom zal ik je deze besparen, vooralsnog.

Acceptatie maakt je positiever

Het laatste woord is aan mijn sportieve inspirator, die na elke sportles een half uur in haar auto gaat bijkomen van de inspanningen alvorens ze tevreden huiswaarts keert.

“Misschien komt er wel een medicijn”, wenste ze hoopvol. Eens! We houden moed. Tot die tijd kunnen we altijd terug naar onze ademhaling. Al is het maar om te accepteren dat accepteren nog niet lukt. Adem in, adem uit….

Voetnoten

* Mijn pijn is het gevolg van artrose in mijn rug en van scoliose.

** Accepteren kan over van alles gaan, het hebben van een burn-out, depressie, AD(H)D, MS en andere onzichtbare of zichtbare aandoeningen of tegenslagen, hoe groot of klein ook.

***   Wat een Jump Squat is, kun je makkelijk zien in dit zeer korte filmpje: Leg Exercise – How to Jump squat – Bing video

**** Helaas kan ik de meditaties niet toevoegen, want ze zitten zit in zo’n app, anders had ik het gedaan. De app heet InsightTimer. Ik vind hem persoonlijk geweldig.

Bronnen

  1. Wat is MS | Multiple Sclerose (MS) Vereniging
  2. 10 misverstanden over MS die ik steeds weer moet ontkracht… (unieksporten.nl), Multiple Sclerose | Mens en Gezondheid: Ziekten (infonu.nl)
  3. Multiple Sclerose | Mens en Gezondheid: Ziekten (infonu.nl)
  4. Encyclo – IvPP – Zelfvertrouwen

Aanbevolen boek

In het boek ‘De kracht van acceptatie’ onderzoekt psychotherapeute Ashley Davis Bush hoe je weerstand kan ombuigen tot mogelijkheid. Aan de hand van baanbrekend onderzoek en persoonlijke verhalen en getuigenissen, belicht ze de kracht van aanvaarding. In haar boek benadrukt ze dat acceptatie anders is dan opgeven en ze laat je kennismaken met zelfcompassie als middel om positieve emoties te stimuleren en te leren aanvaarden wat is. Klik hier voor een inkijkexemplaar.

De kracht van acceptatie
0 0 votes
Artikel waardering
Subscribe
Abonneren op
guest

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments