Mijn kinderen hebben me nodig Net zoals ik mijn ouders nodig had. En mijn ouders hun ouders. Maar ze waren er niet. Niet echt. Ze waren fysiek aanwezig, maar daarmee is zo’n beetje alles gezegd. Zielig he? Voor mij en voor mijn ouders. Want we zijn emotioneel verwaarloosd. En dat op zich is al niet zo best, want ieder kind heeft liefdevolle aandacht nodig van zijn – liefst beide – ouders. Maar het is allemaal nog schadelijker dan ik in eerste instantie dacht. Of, laat ik het anders formuleren. Ik heb eindelijk door hoe het komt dat ik me vaak zo ontheemd heb gevoeld en bij tijd en wijle nog… Lees meer
Lees verderHoe motiveer je een AD(H)D-er met een burn-out?
Het sleutelwoord is ERKENNING Ik heb goed nieuws. Ik krijg een WIA-uitkering*. Ik ben zo dankbaar voor deze erkenning. Op twee punten. Ten eerste op het punt dat mijn zelfgenomen ontslag mij niet is te verwijten want ik heb een medische grond. Ten tweede op het punt dat ik echt – heel – ziek ben. Laatst had ik een gesprek met mijn werkcoach van het UWV. Ja, ik zit in de WIA en heb toch een werkcoach. Want volgens mijn arbeidsdeskundige kan ik werkzaamheden verrichten als graafmachinist. Dat ik waarschijnlijk de eerste de beste van zijn sokken zal rijden omdat ik het overzicht verlies, is vast niet bij haar opgekomen.… Lees meer
Lees verderMijn eerste stapjes richting assertiviteit
Mijn hele leven heb ik pleasend doorgebracht In mijn jeugd was pleasen mijn overlevingsstrategie. Door zo goed mogelijk te doen wat ik dacht dat mensen fijn vinden, liet ik mijn ouders merken dat ik er ook was. Daar kwam bij dat ik door mijn ADD – ook al wist ik toen nog niet dat ik het heb – de wereld niet begreep op de manier dat anderen dat doen. Dat versterkte mijn pleasegedrag. Ik paste me zoveel mogelijk aan, zodat ik geaccepteerd zou worden door mijn directe omgeving. Dat lukte redelijk. Ik had slechts beperkt last van pesterijen en uitsluiting. Vervolgens heb ik ook in mijn jong volwassenheid, mijn studententijd… Lees meer
Lees verderVier tips voor vakantie met kinderen én een burn-out
De vakantie is weer begonnen Opgetogen kwamen ze thuis, mijn drie kinderen, extra vroeg, want zo gaat dat op de laatste schooldag. Twee lange weken chillen in het vooruitzicht. Voor hen dan. Als kind keek ik net als zij enthousiast uit naar de vakantie. Nu zie ik het met gemengde gevoelens tegemoet. Natúúrlijk ben ik blij om de zee van tijd die ik met hen mag doorbrengen. Maar ik voel me alsof ik de Mount Everest moet beklimmen: ongetraind, mét bepakking, zónder uitrusting. Mijn gebrek aan energie, mijn continu overprikkelde brein en mijn matige emotionele staat maakt dat de spanning zich in me opbouwt. Vooral aangezien één van mijn kinderen… Lees meer
Lees verderWaarom hebben ADD-ers moeite met verandering?
Waarom kan ik slecht tegen verandering? Terwijl ik wel flexibel ben? Een knappe man stelde me laatst deze vraag. Ik heb me – zonder me te laten afleiden door zijn sexy looks – verdiept in het antwoord. Want wat maakt dat ik zonder problemen mijn werk heb losgelaten terwijl mijn scheiding me in een burn-out heeft gestort? Waarom ben ik altijd te porren voor iets nieuws – vanavond ga ik naar het strand hiep hoi – maar kan ik nog steeds niet wennen aan de klok die ik drie dagen geleden heb gekocht? Waarom kan ik van de een op andere dag geruisloos van sportcentrum switchen – waar ik drie… Lees meer
Lees verderAD(H)D-klachten verdwijnen door cannabis
Deed ik toch iets goed in mijn studententijd Mijn medeflatgenoten hadden cannabisplanten. Op een geheime plek, want het was tenslotte verboden. Ik vond het reuze interessant en ging regelmatig mee om te kijken hoe ze groeiden. En ik vierde mee in de oogst. Talloze zakjes Nederwiet, uit eigen teelt. Omdat ik het high gevoel niet zo prettig vond, heb ik na deze experimentele periode nooit meer cannabis aangeraakt. Nu ik weet dat ik ADD heb en ik gestopt ben met het medicijn Dexamfetamine, heeft cannabis weer mijn aandacht. Want wat blijkt? CBD helpt bij ADHD. Cannabis bestrijdt symptomen van AD(H)D Cannabis bestrijdt de symptomen van AD(H)D én van nog veel… Lees meer
Lees verder10 tips voor een fantastische relatie met een ADD-vrouw
Volg deze tips op en je zult zien dat ze gaat stralen als nooit tevoren Ze zal energie overhouden en die wil ze natuurlijk besteden aan degene die haar zo lief is, aan jou dus! Waarschijnlijk gelden de tips ook voor een fantastische relatie met een ADHD-vrouw. Maar deze blog is gebaseerd op mijn eigen ervaring. En ik heb ADD. Vanzelfsprekend heb ik mijn ervaring wel gestaafd met informatie uit artikelen die ik erover heb gelezen, dat doe ik namelijk graag voor je. En voor alle vrouwen met ADD, ADHD en soortgelijke stoornissen. Of de tips ook gelden voor een fantastische relatie met AD(H)D-mannen?* Zou goed kunnen. Heel goed zelfs. Om het… Lees meer
Lees verderIk doorbreek de cirkel naar een nieuw begin
Mijn psycholoog gaf me laatst een oefening Ik was een beetje verbaasd want meestal gaat het over waar ik tegenaanloop met mijn burn-out en mijn ADD. Maar ze is me goedgezind dus ik werkte mee. Het ging over wie belangrijk zijn in mijn leven. Makkie, mijn kinderen. Zij kregen direct de VIP-plekken. Mijn kinderen zitten in mijn zogenoemde ‘inner circle’ Gezellig hoor, drie van die enthousiaste dametjes in mijn inner circle. Alleen, we constateerden dat ik van hen niet zozeer steun krijg, maar dat ik hén steun, zo goed en kwaad als het gaat gezien mijn al maar voortdurende burn-out. Mijn psycholoog vroeg daarom of er nog meer mensen belangrijk… Lees meer
Lees verderWaarom ik zó trots ben op mijn ADD-dochter
Er gaan veel dingen mis Het blijkt dat ik tóch niet meer mag ziek zijn. Van het UVW. Het heeft nu wel lang genoeg geduurd, vinden ze. Twee jaar maximaal en dan moet je maar beter zijn. Of een WIA aanvragen. Ook al ben ik nog maar een maand geleden onderzocht door een verzekeringsarts die zei dat ik pas in de zomer bij hem hoef terug te komen omdat ik erg ziek ben. Dat doet er niet toe. Ik moet gewoon alles weer lekker opnieuw doen*. Ik heb direct een terugval in mijn slaap. Gisteren vijf uur. Die terugval heb ik zojuist weer ingehaald. Waardoor ik de hele dag NIX… Lees meer
Lees verderMet ieniemienie stappen
Kun je zelfs een marathon lopen Misschien duurt het jaren. Maar eens zul je de FINISH BEREIKEN. Ik heb al vroeg in mijn leven het ieniemienie-stappen-plan verzonnen. Ik denk dat ik een jaar of tien was toen ik ermee begon. Topografie op de lagere school. Ik begon gewoon met één plaats. Wiskunde op de middelbare school. Ik begon met het maken van mijn huiswerk, met één som. Tijdens mijn studie aan de hogeschool. Ik las eerst één alinea, toen één paragraaf, daarna één hoofdstuk. Allemaal heb ik ze afgemaakt: de lagere school, de middelbare school én de hogeschool. De universiteit deed ik op mijn sloffen, want dat vond ik leuk.… Lees meer
Lees verder